تأثیرآموزش مهارت مثبت‌نگری بر شادکامی و باورهای غیر منطقی دانش‌آموزان نابینا

پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت مثبت‌نگری بر افزایش شادکامی و کاهش باورهای غیر منطقی دانش‌آموزان نابینا انجام گرفت. نمونه مورد پژوهش شامل 30 نفر از دانش‌آموزان نابینا (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه) بود که به صورت نمونه‌گیری در دسترس از یکی از مراکز نابینایان شهر تهران انتخاب و بطور تصادفی در دو گزوه جایگزین شدند. آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ "شادکامی آکسفورد آرجیل ‌و لو" و پرسشنامه "باورهای غیر منطقی جونز" بعنوان پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. مداخله 8 جلسه‌ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. جهت سنجش اثر بخشی برنامه آموزشی مثبت‌نگری بر شادکامی و باورهای غیر منطقی دانش‌آموزان نابینا از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد.یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش گروهی مثبت ‌نگری بر شادکامی و باورهای غیر منطقی (ضرورت تأیید و حمایت دیگران، انتظار بیش از حد از خود، تمایل به سرزنش خود، واکنش به ناکامی، بی‌مسئولیتی عاطفی، بیش‌نگرانی توام با اضطراب، اجتناب از مشکلات، وابستگی به دیگران، نامیدی نسبت به تغییر، کمال گرایی) تأثیر دارد. در نتیجه می‌توان از روش آموزش مهارت‌های مثبت‌نگری به عنوان روشی کارآمد برای افزایش شادکامی و کاهش باورهای غیر منطقی دانش‌آموزان نابینا استفاده نمود.